6 jaar Beste Wensen

De Pont, de tuin

Een waar paradijs …

De Pont, inside/outside

Binnen in de gang een fotowerk van Philip-Lorca diCorcia
(USA, 1951)
Zonder titel, uit de serie East of Eden, 2008


Buiten in de tuin een rozenstruik.

De Pont, zwart-wit

Ai Wei Wei, Sunflower Seeds. De Turbine Hall van Tate Modern was gevuld met meer dan 100 miljoen zonnebloemzaadjes van keramiek waar een Chinees dorp een jaar lang met Oost-Indische inkt drie streepjes op schilderde om zo het zaadje af te maken.
Nu in de grote ruimte van De Pont, Tilburg 'slechts' twee akkertjes.

Uit de vaste collectie van De Pont:
Robert Zandvliet, Zonder titel 2001

Uit de vaste collectie van De Pont:
Angela Bulloch, Night Sky: Saturn North from Earth, 2010

Een installatie met een voortdurend veranderend sterrenbeeld dat me deed denken aan het werk van Giny Vos in de KPN-mast aan de Zuidas Amsterdam.

Oud & Nieuw

Een zeer geslaagd huwelijk: het oude en nieuwe gebouw van het Stedelijk. Veel ruimtewinst: het oude gebouw had 4.600 m2 en de nieuwbouw voegt daar 3.400 m2 aan toe.

Je voelt je niet klein in deze enorme zalen en tussenruimtes, de sfeer is intiem en rustig. Mooi detail: de granito vloer in het oude gebouw is gerestaureerd met 65.000 marmeren blokjes en ziet er schitterend uit.

De moderne elementen zijn aangenaam om te zien en bijna sculpturen in zichzelf. Met rode accenten in het etherische wit. Een prachtige ouderwets aandoende slurf herbergt de roltrap.

Het museum is vanaf 23 september weer open!

Blind

Prachtige muurschildering in Eindhoven op een blinde (!) muur om de hoek van Keizersgracht nr. 4. Nu gelukkig mooi gerestaureerd want op Streetview zag ik nog onderstaand beeld, brrr....!

Zoekend naar de maker van dit werk vond ik een artikel over het slechte kunstbeleid in Eindhoven in de BBK krant (2004). Typerend is dan wel weer dat in het bijschrift onder de foto van deze muurschildering de kunstenaar ongenoemd blijft. Geen aandacht of gewoon slordig??

Ik zou het trouwens nog steeds leuk vinden om te weten wie dit heeft gemaakt.

R&R

Bij een bezoek aan de oude fabriek van De Ploeg in Bergeijk krijg je mierzoete taartjes met de R&R van Gerrit Rietveld (architect van het gebouw) en Mien Ruys (tuinarchitect). Het past niet, net zo min als de nieuwe activiteiten die er worden ontwikkeld. Sleepovers op Libelle-design. De twee R'en zouden zich omdraaien in hun graf!

Maar de cakejes leveren wel weer een leuk beeld op…

Tom Claassen fan

Deze prachtige heg-sculptuur zagen we tijdens een zonnige fietstocht. De ontwerper was vast geïnspireerd door Tom Claassen.

Handen

Zwammen

Bos is uitgedund, zwammen doen hun intrede. (klik op beeld voor vergroting)

De bomen en het bos

Vervolg van 29 januari. (klik op de afbeelding voor een groter formaat). De laatste les van de workshop bij Mariëtte Linders.

Lente

Onder de Schellingwouder brug _ het eerste deel bij het Flevopark – zit een kolonie futen, met een stuk of tien nestjes tussen de rietstengels. Het is een prachtige plek om ze van bovenaf te observeren.

Wij zagen deze zondag meerdere paartjes baltsen, hun bronzen kopveren stonden wijd uit en ze maakten een karakteristiek geluid, een soort knerpen. Tegenover elkaar draaiden ze de koppen steeds heen en weer.

Één paartje maakte het wel erg bont. Met wijduitstaande kopveren doken ze tegelijk onder, zwommen een stukje weg, doken – nog steeds met hun kopveren uit – weer op, met een grasje in hun bek. Vervolgens stoven ze op elkaar af en leken de grasjes aan elkaar te geven. Met de koppen tegen elkaar aan gingen ze als balletdansers op hun poten staan waardoor ze in hun geheel uit het water kwamen. Kaarsrecht, vanaf de staart balancerend op het wateroppervlak draaiden ze een tijdje om elkaar heen. Wat een spectaculair gezicht!

Roze sculpturen

Sarah Burton (for Alexander McQueen), Fall 2012

Hussein Chalayan, collectie 2000

Naar aanleiding van het vorige stukje over Alexander McQueen een sprong naar de Brits/Cypriotische ontwerper Hussein Chalayan. Hij was de gastredacteur van de laatste NRC DeLUXE.

Ik zag deze roze jurk van Chalayan in 2005 in het Groninger museum. Als een roze zwaan en balletdanseresje tegelijk. Als een dikke vacht en toch vederlicht danste deze jurk je tegemoet, stijf en beweeglijk tegelijkertijd. Als een sculptuur.

Alexander McQueen

Hij was een genie, de Engelse modeontwerper Alexander McQueen. En dat moet wel als hij een model met een plastic zak op haar hoofd er nog zo uitzinnig uit laat zien. Op zijn website (prachtig logo!) kun je het Runway archive in duiken van de modeshows. Ongelooflijk wat daar te zien is: het is moderne kunst / mode / performance / theater... (zie Womens Fall/Winter 2009)

In 1999 liet hij model Shalom Harlow in een witte jurk bespuiten door twee verfrobots, zie dit filmpje.

Zie hier voor meer info over hem.

Macarons

Gelukkig wist ik nog niet van het bestaan van macarons toen ik in Parijs woonde. En al helemaal niet dat je ze kon kopen bij Chez Angelina, waar ik me wel al bezondigde aan hun chocolat chaud, een soort vloeibare reep chocola met liters room erdoorheen.

Hier wat smakelijke beelden in een grappig filmpje. Nog meer voorbeelden van zoete snacks in Parijs in dit filmpje...

En hier moet je heen voor de mooiste macarons, in tientallen kleuren... Maison Ladurée in Parijs...(het meisje uit dit filmpje is te zoet voor woorden; het gebak denk ik ook).

Onder dat eerste macaron-filmpje is de muziek van de cd Bande à Part van de groep Nouvelle Vage gezet – met dat heerlijke zuchtmeisje Melanie Pain. Ze zingt bij de beelden van de film Bande à Part van Godard (1964). Die bedacht er zelf ooit andere muziek bij.

Drie ruggen

Een groot dik geel boek met drie ruggen (het ligt dus altijd plat!) vormgegeven door Irma Boom. Lees het uitgebreide verslag van Hanne Hagenaars in Mister Motley over het boek.

Antonio Tapiès 13 december 1923 − 6 februari 2012

Núvol i cadira, 1990

Ik hield niet echt van zijn werk, maar deze gekke skulptuur op het Fundaciò Tapiès in Barcelona vond ik altijd erg spannend. Zo kijkt hij ook nu naar beneden lijkt me, vanaf zijn stoel op een wolk.

Inspiratie

Geïnspireerd door de blik van Saul Leiter zag ik opeens kleur en spiegelingen in café De groene olifant....